Potępiony

Niczym potępiony grzesznik...

znawca życia i śmierci.
Zabijasz z zimną krwią...
ta czerwień niczym cenny sok,
głębia przepiekna.
Patrzysz na stróżke wydobytą,
z dna człowieka żyłami przebytą.
ta rozkosz smaku,
szkarłat koloru,
gęsta ciecz...
niczym droga ku potepieniu...

Hipnotyzując wzrok,
twe ciało niczym sparaliżowane,
twój umysł nietrzeźwy,
dech zapiera w piersi...
Agresja z chwilą przyłożenia ust,
ten wyraz oczu spragniony,
wiecznością przepełniony...
krew Pieczętuje twe życie w ciemnościach,
życia blask zapada w grobowcach...